TRON Z CZASZEK KSIĘGA I – Recenzja

Demoniczny Cykl wydawany jest w Polsce przez Fabrykę Słów. Poszczególne części sagi publikowane są podzielone na dwie części. Oto chronologia oraz podlinkowane recenzje poprzednich książek:

TOM 1.
Malowany Człowiek Księga I
Malowany Człowiek Księga II
TOM 2.
Pustynna Włócznia Księga I
Pustynna Włócznia Księga II
TOM 3.
Wojna w Blasku Dnia Księga I
Wojna w Blasku Dnia Księga II
TOM 4.
Tron z Czaszek Księga I
Tron z Czaszek Księga II
TOM 5.
Rdzeń Świata Księga I
Rdzeń Świata Księga II

Wojna w blasku dnia okazała się mocno rozczarowująca. Solowy pojedynek Arlena z Jardirem pomimo wielu zwrotów akcji nie rekompensuje starcia na wielką skalę. Na szczęście plan Arlena, który swoją drogą przewidziałem już w połowie poprzedniej książki, popchnął wydarzenia do przodu. Arlen porywając Jardira planuje z jego pomocą dopaść jednego z książąt otchłani, aby ten zaprowadził ich do swojego tajemniczego królestwa. Towarzyszy im Renna i dwójka pomocników Jardira. Wątek ten nie jest specjalnie mocno akcentowany w książce, natomiast sama walka z silnymi demonami to chyba najciekawsze starcie w serii. Inteligentne otchłańce to zupełnie inna liga i fajnie, że wreszcie przepotężni Arlen i Jardir dostają mega trudne zadanie.

Tytuł tego tomu brzmi Tron z Czaszek i lwia część pierwszej księgi to sytuacja w obozie krasjańskim. Jardir przed przyjęciem wyzwania wyznaczył na przywódcę swojego doradcę Ashana, co poparła Inevera. Z decyzją nie mogą poradzić sobie najważniejsi synowie Ahmanna Asome i Jayan. Pierwszy z nich to obyty w polityce, wyważony taktyk, a drugi to zaprawiony w bojach narwany wojownik. Obaj chcieli zająć pozycję ojca i są bardzo średnio zainteresowani tym, czy ojciec żyje czy też poległ w walce z Naznaczonym.

Walka o tron z czaszek prowadzona jest po mistrzowsku. Po raz pierwszy Inevera zostaje postawiona w ciężkiej sytuacji i zaczyna nieco panikować. Na pierwszy plan wysuwa się też znieważany przez wszystkich khaffit Abban. Jako doradca Jayana pomaga mu przeprowadzić inwazję na Lakton – świetnie ufortyfikowane, otoczone wodą miasto.

Inwazja na Lakton to również bardzo ważny element powieści. Brett wreszcie pokazał, że ludzie z Północy mimo małych doświadczeń w walce z demonami potrafią nieźle walczyć z ludźmi. Mamy świetną konfrontację brutalnej, bezwzględnej siły z przebiegłością i pomysłowością. Dzieje się naprawdę dużo, chyba nawet więcej niż w dwóch poprzednich książkach razem wziętych.

Gdy przeskakujemy do Zakątka Wybawiciela to standardowo akcja nieco siada. Leesha i jej ciążowe zmartwienia ciągle nie mają swojego finału, aczkolwiek jej aktualny chłopak – hrabia Thamos wyrasta na kogoś więcej niż butnego arystokratę. Zaczyna być przydatny i potrzebny mieszkańcom. Może coś z niego jeszcze będzie. Rojer i jego mini harem zaczyna się powiększać, ponieważ do dwóch krasjańskich żon dołącza przewijąjaca się w cieniu Kendall, co jest pretekstem do kilku mocno zaakcentowanych scen seksu. Oprócz pomniejszych wydarzeń i zaskakującego finału w Zakątku dzieje się niewiele.

Tron z Czaszek Księga I nie rozczarowuje. Historia ładnie pędzi do przodu. Można się oczywiście kłócić o skupianie się na dotychczasowo pobocznych bohaterach, bo prawda jest taka, że sporo wątków nie ma większego znaczenia i mogłoby ich nie być w ogóle. Tak samo mieszkańcy Zakątka nie mają wiele do roboty. Ale jak wspomniałem wyżej wątek Arlena i Jardira oraz wydarzenia z obozu krasjańskiego robią robotę. Została przede mną ostatnia z dotychczasowo wydanych książek, a potem czekamy na Tom V zatytułowany The Core.