GRA O TRON Sezon 6 – Recenzja

Cóż to był za sezon! Emocjonujący, widowiskowy i serwujący ciągłe shockery. Nie jestem w stanie zrecenzować go bez odwoływania się do poszczególnych wydarzeń dlatego tym razem spodziewajcie się pewnych spoilerów.

GRA O TRON Sezon 5 – Recenzja

Zaczynamy od najważniejszego – Jon Snow! Tak, Jon naprawdę zginął z rąk zbuntowanych obrońców muru. Na miejscu pojawił się jednak Davos, który zabierając jego ciało do budynku zabarykadował się z wronami, którzy wierzyli w słuszność decyzji swojego Lorda Dowódcy. Davos namawia Melisandre, by ta użyła swojej magii Czerwonego Boga R’hllora i przywróciła Jona. Wskrzeszenie Jona przez Melisandre potwierdziło nasze domysły z końcówki piątej serii, ale wątek szybko nabiera rozpędu, ponieważ na Mur dociera Sansa, która przekonuje przyrodniego brata, aby wspólnie odbili uzurpowane przez Boltonów Winterfell. Wątek Jona i Sansy wydaje się najbardziej rozbudowany. Zbieranie sojuszników, budowanie armii i sama bitwa o Winterfell to najważniejsze wydarzenia tego sezonu.

Zawodzi Sansa. Sophie Turner jak pozbawiona skrupułów, bezwzględna i odważna nowa wersja księżniczki Neda Starka jest nijaka. Nie jest to wina aktorki, ponieważ kreowana przez wiele sezonów na głupiutką dziewczynkę Sansa przestała być wiarygodna. Przy okazji towarzyszący jej na początku Theon/Fetor Greyjoy szybko ją opuszcza i wraca do domu by pomóc siostrze zasiąść na tronie władcy Żelaznych Wysp.

Mówiąc o rozczarowaniach, nie mogę nie wspomnieć o Daenerys. Matka Smoków wpadła w ręce plemion Dothraków i skazana na dozgonny pobyt w przybytku zamieszkałym przez wdowy po Khalach. Sam pomysł wydaje się zapchajdziurą i odwlekaniem nieuniknionego, czyli wyruszenia do Westeros. Dopiero przedostatni odcinek oraz sam finał rozkręciły wydarzenia w Meereen i dały jasną odpowiedź, co będzie dalej.

Po rocznej przerwie powraca Bran pobierający nauki od Trójokiej wrony, czyli dziadka wrośniętego w drzewo… Bran dzięki swojej mocy może oglądać świat teraźniejszy, a także przeżywać wielkie wydarzenia z przeszłości. Czy będzie mógł spojrzeć w przyszłość? Pewnie dowiemy się tego w kolejnym sezonie. Bran obserwuje wydarzenia z Wieży Radości (Tower of Joy), o których nie chciał opowiadać Ned Stark przy okazji niejako potwierdzając snutą od lat teorię na temat pochodzenia jednego z głównych bohaterów. Z Branem związany jest również jeden z największych twistów w historii serialu, który nie tylko daje odpowiedź na zadawane od lat pytanie, ale również tworzy miejsce dla wielu nowych spekulacji. Trzeba zobaczyć na własne oczy!!!

Królewska Przystań to zaostrzenie konfliktu z rosnącymi w siłę fanatykami pod dowódcem Wielkiego Wróbla. Zhańbiona Cersei szuka okazji do zemsty, a świeżo upieczona królowa Margaery i jej brat Loras Tyrell znajdują się w niewoli w Sepcie. Tutaj akcja rozwija się powoli, ale gdy już przychodzi do rozstrzygnięć to dzieje się naprawdę dużo.

Arya z kolei przechodzi ciężki trening Ludzi bez Twarzy. Wątek ten jest zbyt mocno zakręcony i wielokrotnie trudno było połapać się kto, dlaczego i po co. Ostateczne konkluzje jednak wynagradzają z nawiązką chwile słabości i sprawiają, że ciągle chcemy więcej.

Szósty sezon jest pod tym względem rewelacyjny. Nawet jeśli mamy do czynienia ze słabszym wątkiem to w jego rozwiązaniu zawarte jest tyle dobra, że momentalnie zapinamy na co narzekaliśmy. Są wielkie powroty i wielkie zaskoczenia. Gra o Tron w 6. sezonie zaskakuje na każdym kroku i co raz mocniej podkreśla wyjątkowość świata wykreowanego przez Georga R.R Martina. Co, ważne praktycznie każdy wątek jest mocno pchnięty do przodu, dzięki czemu czuć, że zbliżamy się do wielkich rozstrzygnięć i końca walki o tron. Najprawdopodobniej zostały nam jeszcze dwa sezony i mam nadzieję, że będą to rzeczywiście finałowe serie. Jak kończyć to w najwyższej formie!

Odcinki 6×09 i 6×10 były tak genialne, że zasługują na oddzielne teksty, które napiszę już wkrótce i podlinkuję w tym artykule.