WOJNA W BLASKU DNIA KSIĘGA I – Recenzja

Demoniczny Cykl wydawany jest w Polsce przez Fabrykę Słów. Poszczególne części sagi publikowane są podzielone na dwie części. Oto chronologia oraz podlinkowane recenzje poprzednich książek:

TOM 1.
Malowany Człowiek Księga I
Malowany Człowiek Księga II
TOM 2.
Pustynna Włócznia Księga I
Pustynna Włócznia Księga II
TOM 3.
Wojna w Blasku Dnia Księga I
Wojna w Blasku Dnia Księga II
TOM 4.
Tron z Czaszek Księga I
Tron z Czaszek Księga II
TOM 5.
Rdzeń Świata Księga I
Rdzeń Świata Księga II

Po latach powróciłem do Demonicznego Cyklu Petera V. Bretta. Kilka dni temu pojawiła się moja recenzja całego drugiego tomu pod tytułem Pustynna Włócznia. O razu zabrałem się do czytania kolejnej odsłony i tym samym naskrobałem kolejną recenzję. Wojna w Blasku Dnia Księga I. Zapraszam.

W odróżnieniu do poprzednich książek tym razem postawiłem na ebooka. Łatwiej i jednak trochę taniej, a poza tym mieszkanie też ma ograniczoną liczbę półek.

Pierwsza księga Wojny w Blasku Dnia skupia się na rozwoju bohaterów. Wojny z demonami jest tutaj jak na lekarstwo, co wcale nie oznacza, że jest słabo i nudno.
Jardir, który postanowił podbić Północ otrzymawszy wieści o tajemniczym, wielbionym przez miejscową ludność, Naznaczonym postanawia osobiście przekonać się kim ma do czynienia. W tym celu wyrusza do Zakątka Wybawiciela z misją pokojową. Leesha, Rojer, Gared, Wonda i zaufana świta przyjmuje zaproszenie i udaje się do podbitego przez Krasjan Fortu Rizon, który przemianowano na Lenno Everama. Arlen z drugiej strony podróżuje po północnych osadach, aby przekazać ludziom znalezione runy i zjednoczyć ich przeciwko nadchodzącemu zagrożeniu.

Wojna w Blasku Dnia Księga I sporo zmienia w życiu postaci. Zarówno Leesha jak i Rojer goszcząc u Jardira poznają jego lepszą stronę i powoli adaptują się do stylu życia Krasjan. Nie do końca jednak rozumiem przytaczanie nam historii Inevery, pierwszej żony Jardira i przywódczyni Dama’ting. Inevera będąc przy boku Ahmana dała się dokładnie poznać, więc przeznaczanie 1/3 tomu na wspomnienie jej dzieciństwa i szkolenie to gruba przesada. Tak naprawdę jej przeszłość niewiele różni się od młodości Jardira, a zdradzanie dawnych wydarzeń odziera Damajah z aury tajemnicy. Trochę szkoda, bo wolałem nie znać jej rodziny, jej słabości i jej motywacji. Kilka rozdziałów poświęcono na przedstawienie znanych nam wydarzeń z punkty widzenia Inevery, co dodatkowo zmniejsza znaczenie tej części książki.

Wątek Arlena z drugiej strony na bardzo duży plus. Ratując poznaną w dzieciństwie Rennę Tanner zyskuje nową, szalenie wartościową towarzyszkę. Renna doświadczyła wiele więcej zła ze strony ludzi niż ze strony demonów, więc spotykając Naznaczonego, który nie ocenia wyglądy, anie doświadczeń, postanawia poświecić mu swoje życie. Arlen wyjawia Rennie i przy okazji nam, co działo się z nim od zdrady Jardira do jego przybycia do Zakątka Drwala. Wnioski są zaskakujące, a poza tym Arlen zdobywa nowe umiejętności i moce porównywalne z możliwościami najsilniejszych demonów.

Właśnie demony! W końcu poznajemy nowych przeciwników! Nowo przedstawione demony to osobniki myślące i potrafiące kierować grupą pomniejszych, durnych otchłańców. Już Pustynna Włócznia pokazała walki z demonami jako jednostronne widowiska i zaczynało być to nudne. Tym razem jest inaczej i mimo, że pojedynki z inteligentnymi stworami są raptem dwa to jest to bardzo dobry prognostyk na przyszłość.

Wojna w Blasku Dnia Księga I to dobra, aczkolwiek niepozbawiona wad, kontynuacja Demonicznego Cyklu. Cieszą wielkie zmiany w życiu wszystkich bohaterów oraz wprowadzenie nowych wrogów. Minusem jest zbytnie skupienie na Ineverze, która dużo lepiej spisywała się roli wielkiej niewiadomej. Jestem już w trakcie Księgi II, więc wkrótce kolejna recenzja!