ZAGINIONA WYSPA – Recenzja

Gideon Crew i jego trzecia przygoda. Po pierwszej, bardzo przeciętnej książce, zaobserwowałem znacząca poprawę w kontynuacji. Trzecia część zapowiadała się dobrze, a czy tak jest w rzeczywistości?

MIECZ GIDEONA – Recenzja

Książka rozpoczyna się dokładnie tam, gdzie zakończył się Trup Gideona. Nie bójcie się jednak, fabuła dotyczy zupełnie nowej przygody, a poprzednie wydarzenia w ogóle nie są wspominane. Gideon otrzymuje od Eli Glinna nowe zadanie – ma ukraść, chronioną przez najnowocześniejsze systemy bezpieczeństwa, księgę z Forkos. Przedwieczny dokument będzie wystawiany tylko przez chwilę w nowojorskim muzeum, więc Crew otrzyma tylko jedną szansę na kradzież…

Okazuje się jednak, że kradzież księgi prowadzi to czegoś o wiele większego i ważniejszego. Księga stanowi mapę prowadzącą na Zaginioną Wyspę, gdzie, według legend, można znaleźć roślinę leczącą rany i choroby. Brzmi zbyt pięknie, by mogło być prawdziwe, ale Gideon postanawia wyruszyć na poszukiwania, bo po pierwsze nie ma nic ciekawszego do roboty, a po drugie sam jest śmiertelnie chory…

TRUP GIDEONA – Recenzja

W poszukiwaniach Zaginionej Wyspy pomaga mu wyznaczona przez Glinna, Amy (od Amiko). Silna dziewczyna, której szybko udaje się zdominować Gideona wyróżnia się na tle „dam w opałach” z poprzednich książek. To nie jedyna nowość, ponieważ Zaginiona Wyspa wprowadza lekki wątek sci-fi/fantasy. Do tej pory mieliśmy do czynienia z powieściami sensacyjnymi, ale nowa odsłona skręca w nieco innym kierunku. Do mapy tajemniczej wyspy dołącza analiza homerowskiej Odysei i mitycznej podróży Odyseusza. Muszę przyznać, że dzięki takim zmianom seria z Gideonem Crew zyskała bardzo dużo. Jest przygoda, jest trochę dywagacji nad ewolucją, jest trochę naukowego bełkotu i co najważniejsze, jest dość oryginalnie.

Preston i Child rozkręcają się ze swoim nowym bohaterem. Zaginiona Wyspa jest powieścią o wiele ciekawszą niż dwie poprzednie książki i daje nadzieję na jeszcze lepszą przyszłość. Kolejny tom jest zarówno kontynuacją przygód Gideona jak i sequelem do Granicy Lodu, więc zacieram rączki i czekam na polskie wydanie. A Zaginioną Wyspę polecam. Po prostu.