Starhip 02: Pirat – recenzja książki

Zgodnie ze swoją manierą nie czytania po kolei kolejnych tomów książek za Starship 02: Pirat zabrałem się po sporej przerwie. I po przeczytaniu muszę przyznać, że ta książka jest po prosty EKSTRA! Chociaż intelekt Wilsona Cole’a przewyższa wszelkie wyobrażenie to i tak nie mogłem doczekać się jego kolejnych pomysłów. Zapraszam do zapoznania się z moimi wrażeniami.Książka rozpoczyna się praktycznie po zakończeniu części pierwszej pt. Bunt. Uznany za zbiega i zdrajcę Wilson Cole wraz z wierną sobie załogą postanawia zająć się piractwem poza granicami Republiki. Niestety wojskowe nawyki ratowania i pomagania ludziom przeszkadzają w krzywdzeniu i okradaniu ich. Po krótkim czasie zostaje sporządzony piracki kodeks, który… Chyba wystarczy spoilerowania :)

Fabuła rozwija się w bardzo szybkim tempie, praktycznie nie ma rozdziałów, które nie pchałyby fabuły do przodu. Nie ma czasu na nudę i opowiadanie o niczym. Akcja goni akcję to jest jedna z największych zalet tej książki.

Wilson Cole jest niczym superbohater o IQ co najmniej 200. Gość jest niesamowicie wyczulony na wszystkie niebezpieczeństwa i za pomocą dedukcji potrafi przewidzieć kilka następnych ruchów przeciwnika. Tak nakreślona postać oczywiście sprawia wrażenie nienaturalnej, ale jest siłą napędową całej serii.

Kolejne postacie jak Malorianin (obca rasa) Forrice czy bardzo wojownicza kobieta Walkiria są dość oryginalne i pomagają wczuć się w międzygalaktyczny klimat.

Książkę czyta się bardzo szybko, ponieważ ponad 400 stron jest zwykłą ściemą. Marginesy są ogromne, a czcionka jest duża. Gdyby przystosować czcionkę do standardów otrzymalibyśmy jakieś 250 stron. Nie zmianie to jednak faktu, że Starship 02: Pirat jest nawet lepsze od pierwszego tomu i dużo bardziej wciągające. Robię sobie przerwę na Assassin’s Creed: Renesans i biorę się za część trzecią.